வறுமையில் வாடும் தாயின் தாலாட்டு

சாலை வழி யுறங்க சமுத்திரத்தில் மீன் தூங்க
நாடெல்லாம் தூங்க நடு கழனி நெல் தூங்க
பாலில் பழம் தூங்க பாதி நிலா தான் தூங்க
வண்டுகள் கவி பாட மரங்கள் நடமாட
செண்டுகள் ஆட தேசத்தார் கொண்டாட
ஆடுமாம் தூளி அசையுமாம் பொன்னூஞ்சல்
மண்ணிலொரு புன்னை மரம் வருசமொரு பூப்பூக்கும்
வருந்தி ஒரு காய் காய்க்கும் என்னையான்
புன்னை மரம் இலை உதிரப் பிஞ்சு விடும்
முத்துச் சிரிப்பழகா முல்லைபூப் பல்லழகா
வெத்துக் குடிசயிலே விளையாட வந்தனையோ
பச்சரிசி சோளம் பாதி நாள் பட்டினிதான்
பசும்பால் கொடுத்து உந்தன் பசி தீர்க்கப் பார்த்தாலும்
பருத்தி விதை இல்லையடா பசுப் பால் தரலையடா
ஆட்டுப் பால் ஊட்டி உன்னை அதிகரிக்கப் பார்த்தாலும்
ஆடு கடிக்கும் மரம் அத்தனையும் மொட்டையடா
பிள்ளைப் பால் ஊட்டி உன்னை போஜனைகள் செய்திடவே
கொள்ளை யுத்தம் பஞ்சம் கொடும்பாவி ஆனேண்டா
தொட்டால் பிசுக்கொட்டும் துணி மூட்டைத் தையலிட்டு
தொட்டில் கட்டித் தாலாட்ட தூக்கமும் வருமோடா
உன்னைப் போல் செல்வனை நான் உலகெங்கும் கண்டதில்லை
என்னைப் போல் ஏழையை நீ எங்காச்சும் கண்டதுண்டா